Ищё да рассвета, 8 марта, жына праснулась, на цыпачкаг прабралазь в кладовку, дастала агромную сумку мужа са снарягай... сначала пагнула гарпуны, патом паламала лопазти лазт, раздавила нагой маску, ношницами изрезала ниапренавый кастюм, патом, вирнувшизь в спальню, юркнула пат адияла, крепка прежалазь к мирна спящиму мужу, глубако вздахнула и закрыла глаза... жидь ей аставалазь всиво нескалька часов...